In mijn hoek

Woorden zijn gratis. Een boek schrijven ook. Toch komt er heel wat bij kijken voor het geprint op tafel ligt.

Voorlopig kost het me enkel tijd en inzicht. En ik leerde vooral dit: je hebt hulp nodig. Je hebt mensen nodig in jouw hoek.

Zoals in Rocky I, waar een derderangs bokser het opneemt tegen de kampioen. In de ring staat Rocky er alleen voor, maar tussen de ronden door krijgt hij steun van Mickey en Paulie. De ene geeft boksadvies, de andere moedigt hem aan.

Mickey – oftewel Ludo, een taaldeskundige – zette mijn verhaal op dieet en sneed de overtollige woorden weg.

Paulie – oftewel Marjolein Comman, professioneel vertaalster en coach – zegt telkens weer: ‘Ik geloof dat je gaat winnen.’

Een boek schrijven is twaalf rondes strijden. Hoewel ik graag zou willen dat ik in de twaalfde ronde zit, ben ik waarschijnlijk nog niet halverwege. Ik heb het canvas al een paar keer van dichtbij gezien. Dan stap ik weer de ring in, handen voor mijn gezicht, en denk: ‘Misschien ga ik winnen.’

Ik wil niet winnen op punten. Ik wil die knock-out. Ik ga door tot het einde.

Bedankt, Marjolein en Ludo.