Ik ben jouw hoefsmid

Ik ben jouw hoefsmid

Ik rijd lange uren op zoek naar jou en jouw paarden.

Heel vaak moet ik terugdraaien op kleine wegjes of de gps opnieuw instellen

Omdat ik je achterliggend land niet vind.

Ik ben vriendelijk tegen jou en jouw paarden.

Als jij en je paard angstig zijn stel ik jullie gerust.

Als jullie blij zijn deel ik in de vreugde.

Ik zie honderden paarden op een jaar. Grote en kleine, dikke en dunne.

Sommigen staan stil, sommigen niet.

Als ze niet stil staan dan steken we het op de vliegen.

Ik stel je voor om mijn gratis vliegenspray te gebruiken maar daar moet je paard nog niets van weten. ‘Hij heeft schrik van vliegenspray’.

‘Train je hem tegen de volgende bekapbeurt?’ zeg ik dan en ik werk verder.

Ik zie af. De staart zwiept in mijn oog.

‘Vandaag gaat het goed’ hoor ik je zeggen. Ik ben blij.

‘Nee, dat heeft hij nog nooit gedaan’. Ik ben niet blij.

Ik complimenteer jullie met jullie nieuwe stal. ‘Knap werk’.

Voorzichtig geef ik advies ‘Je kan eens een goede paardentrainer laten komen’ ik zie ongenoegen in je ogen want jij wil je paard zelf opleren, je hebt enkel de tijd nog niet gevonden.

Ik help je om jouw paarden te vangen als dat nodig is. Ik blijf op afstand als je tijd nodig hebt om je paard zelf te pakken als ze nog niet klaarstaan. Ik wacht wel even.

Ik vraag niets extra. Ik ben blij dat ik kan helpen als dat nodig is.

Ik kom om de hoeven te knippen en te vijlen. Ik kijk naar de hoef-kootas. Ik maak een beoordeling. Ik zoek naar schimmels en steek mijn vinger in een rotte straal om nog eens de geur op te vangen. ‘ja, ik ben zeker: Het is rotstraal’.

’s avonds als de dag voorbij is hangt de geur van jouw paard zijn rotstraal nog in mijn wijsvinger en in mijn baard. ‘jij stinkt weer zo’ zegt mijn vriendin die naast me zit. Zij begrijpt dat dit mijn leven is. Als ik niet stink ben ik ongenietbaar.

Tegelijkertijd beantwoord ik jouw bezorgd what’s appje met de foto van een veel te lange hoef.

‘geen zorgen, ik kom zo snel mogelijk’ Ik kijk meteen in mijn agenda.

Ik ben jouw smid. Misschien nog jaren, misschien was dit een afscheid. Ik ben net zo goed als jouw laatste beoordeling. ‘Hij haalt er niet genoeg af’ of ‘hij haalt er teveel af’. Wij nemen geen afscheid.

Ik ben fier op mijn werk. Ik maak een post of social media. Op facebook geef je commentaar. 'Poor horse that he must meet a farrier like you'. Ik reageer begrijpend. Ik begrijp dat jij niet begrijpt wat hoefsmeden doen.

Ik geef het beste van mezelf elke dag. Ik toon bezorgdheid en kordaatheid. Ik buk twintig keer extra als dat moet. 50 ook. Ik geef tegelijkertijd voedingsadvies'.

Ik volg cursussen over horsemanship en over hoeven. Ik reis de wereld rond om jouw paard verder te helpen.

Als ik jullie verder help, help ik ook mezelf. Ik heb een reden om uit dat bed te komen. Ik kan niet wachten om tot bij jou te komen. Ik vertrek een kwartier vroeger.

Het is mijn voorrecht om er te zijn voor jouw paarden.

Bedankt.