Laten we even de puntjes verbinden
Op het tekenpapier staan allemaal nummers. Van 1 tot 100. Het lijkt alsof ze willekeurig verspreid staan maar dat is niet zo. Je moet deze met elkaar verbinden van klein naar groot. Je weet niet wat het resultaat gaat zijn. Wordt het een vissersboot, een cowboy of misschien een doktersnaald? Pas als je het grootste gedeelte van de nummers met elkaar verbonden hebt krijg je een idee. Jij bent zeker dat je het tot een goed einde gaat brengen want om deze tekening te maken moet je de punten verbinden door vooruit te kijken.
In het leven kan je de puntjes enkel verbinden door achteruit te kijken. Je maakt beslissingen waarvan je denkt dat ze de juiste zijn. Niemand weet op voorhand of ze de goede beslissing maken of de foute. Daar moet je ook niet aan denken. Mensen die altijd de juiste beslissing nemen zijn onuitstaanbaar.
Maak een beslissing en iets mooi kan het gevolg zijn. Dat is voldoende.
De beslissingen die je neemt in je leven zijn de puntjes op je blad. Ik geloofde sterk dat ik een mooie tekening zou maken. Ik wist enkel nog niet welke.
‘Jorgen is een sukkelaar, dat is geen goed lief voor jou’ dat zeiden de ouders van mijn vriendin toen ik vijfentwintig was. ‘Ik ben potentieel heel rijk’ lachte ik dan onzeker. Zij wisten niet dat ik mijn puntjes nog moest verbinden.
Ik had al bij de vuilophaaldienst en een verhuisfirma gewerkt, schoenen verkocht en ik was truckchauffeur. Vervolgens nam DHL me in dienst. Ik moest ’s nachts pakjes sorteren. ‘Ik ga een jaar naar Ierland en als ik terugkom geef ik mijn ontslag’ zei ik tegen een collega. ‘Als je me hier terug aan het werk ziet, heb ik gefaald in mijn opzet’. In het zuiden van Ierland leerde ik mijn eerste woorden Engels spreken en had ik elke maand een andere job. Ik knipte struiken, legde wegen aan, stond op de markt en werkte in de zomer met paarden en toeristen. Een jaar later was ik terug aan dezelfde band dozen aan het sorteren. Een meer drastische beslissing was in de maak. Ik wilde een jaar naar Peru en Bolivia.
Dit werd een zware periode. Ik was voortdurend alleen en op mijn hoede om niet overvallen te worden. Toch leerde ik Spaans spreken. Toen ik terug in België was gaf ik mijn ontslag. Daarna kwam ik terecht op een marketingbureau waar ik heel de dag IT-managers moest bellen en vragen stellen over netwerkbekabeling. Vreselijk was dat. Gelukkig voor mij ging dit bedrijf over de kop. Een tragedie voor de een. Een kans voor de ander.
Gelukkig was ik de ander. De afgelopen jaren had ik engels en spaans geleerd. Ik dacht dat ik een goede leerkracht talen zou worden. De opleiding was easy for me. Om mijn weekends zinvol in te vullen koos ik ervoor om te leren smeden in de hoefsmederijschool. Voor de zomervakanties zocht en vond ik een hoefsmid in het noorden van Ierland. Deze hoefsmid werd mijn mentor. Hij maakte niet enkel een hoefsmid van mij. Hij vormde me tot de persoon die ik nu ben. ‘Jorgen, je moet elke ochtend in de spiegel kijken en tegen jezelf zeggen: you are a bastard’. Dat was zijn advies aan mij.
Ik kreeg de kans om mijn lerarenopleiding af te ronden in Slovenië. The sunny side of the Alpes.
Vaak zat ik in zak en as en zonder zilverlingen. Toch geloofde ik heel sterk dat al deze verschillende puntjes uiteindelijk een tekening zouden worden. Daarin vond ik de kracht om door te zetten. Weg van het platgelopen pad. Dat maakte voor mij heel het verschil.
Ik zocht en vond mijn passie. Ik maakte niet 1 maar 2 tekeningen. Toen ik de puntjes met elkaar verbond zag ik de onderkant van een paardenhoef én een schoolbord verschijnen.
Ik ben nu 20 jaar hoefsmid en leerkracht. Toch blijf ik puntjes zetten op nieuw tekenpapier. canadese, engelse, amerikaanse, sloveense puntjes. Paardentrainingpuntjes. huizenpuntjes. Schrijverspuntjes. Ondernemerspuntjes. Ik ben benieuwd welke tekening hier gaat uitkomen.
Als jij nog niet gevonden hebt wat je wil doen is mijn advies aan jou: lees, reis, werk, probeer, exploreer, studeer.
Houd dit in het achterhoofd: jij vindt niet jouw passie, jouw passie vindt jou.
De puntjes kan je enkel verbinden tot een tekening als er 100 staan.
Comments