Ik ben maar een mens
Mijn passie voor hoeven bracht me naar een ver land. Verscholen in een bos woont een meisje in een klein huisje. Het is meisje is mensje, net zoals wij. Ze ademt, praat en stapt net zoals gewone mensen.
Ze is zeker en onzeker over levensgebeurtenissen. Wat als dit gebeurt en wat als dat gebeurt…denkt ze vaak terwijl ze midden in het bos rijdt op haar paard. Het paard kan op hol slaan of ze kan van het paard vallen. En dan is er niemand om haar te komen helpen.Ze neemt veel risico’s want ze werkt elke dag met jonge paarden. Helemaal alleen in het bos in de schuur naast het kleine huisje.
Het meisje kiest voor dit leven omdat het haar haar leven geeft. Zij maakt geen compromissen, ze laat zichzelf niet onder druk zetten om een ‘normaal’ leven te leiden. Ze kiest niet voor comfort en ze kiest niet voor uitvluchten om het niet te doen. Ik bewonder de manier waarop ze richting geeft aan haar leven.
What you choose to do, does it give you your life?
‘Werken met paarden in het midden van de natuur, dat is mijn droom’, heb ik al veel klanten horen zeggen. De blik op oneindig. Dan volgt het vierletterwoord ‘maar’. Deze ‘maar’ kan je voor jezelf invullen. Er zijn er veel.Als mensen zeggen ‘ik ben maar een mens’ dan praten ze over de beperkingen van een mens zijn, ze praten niet over de mogelijkheden. Ben je het jezelf niet verplicht om over je mogelijkheden te praten in plaats van over je beperkingen?
Ik wilde schrijven: ‘Het meisje stapt met grote stappen door het leven. Als ik naar mezelf kijk zie ik te vaak halve stappen. Ik ben vaak bang om te lijden. Wat als dit gebeurt… wat als dat gebeurt. Stress! Daarom stel ik vaak beslissingen uit. Maar dat klopt niet. Het meisje neemt ook maar kleine stapjes. Maar wel met vaste tred.
Ze trainde het afgelopen jaar 120 jonge paarden. Elke maand een nieuwe kudde van 10 die rechtstreeks uit de natuur komt. Van untouched naar een goede burger. ‘Ik wil goede citizens van hen maken’, zegt ze.
Haar grootste plezier in het leven is het koppelen van haar leerling-paarden aan mensen die er verder mee willen.
Deze jonge paarden worden groot in de ongerepte natuur. Ze gaan overal op en over. Ze lopen niet kreupel op het eerste kleine steentje dat ze tegenkomen. ‘Sure footed’. Ze zijn zelfzeker hoe ze hun hoeven zetten en dat is voor een vluchtdier levensbelangrijk.Ik kan daar nog iets van leren. Ik ben vaak onzeker. Een opmerking van iemand die niet weet waar ik mee bezig ben kan mijn weekend stressvol maken, merkte ik de voorbije week.Het is nu mijn wens om meer ‘Sure footed’ te worden. Net zoals het meisje en haar jonge paarden.
Er wordt veel over de hemel gesproken omdat veel mensen een hel voor zichzelf gecreëerd hebben.
Twijfel is de hel. Wees meer zoals het wilde paard. Sure footed.
Ja, ik ben een angsthaas.
ความคิดเห็น